viernes, 17 de agosto de 2012

El básquet de patio de colegio


Cuando, mientras intentaba conciliar el sueño cada noche, imaginaba cómo sería mi trabajo en Collique, nunca venían a mi mente imágenes de un patio de colegio rodeada de niños y niñas y balones de básquet. A pesar de que es muy habitual encontrarme en esa situación en mi rutina diaria, nunca pensé que iba a poder realizar una de mis mayores pasiones mientras vivía una experiencia única y tan importante para mi aprendizaje.

Empecé a jugar a baloncesto con 11 años, y 5 años después comencé a ayudar a entrenadores con los más pequeños. Mi vida está estrechamente ligada a un balón naranja. Además, decidí estudiar magisterio de Educación Física porque creo que la educación deportiva es fundamental para el desarrollo integral de los niños y niñas.

Una vez ubicada, y comenzada mi adaptación a Collique, fuimos al colegio Fe y Alegría 11, y allí me comunicaron que querían armar un equipo de básquet para así poder competir con otros colegios en un futuro no muy lejano. ¡Casi nada! Iba a ser la encargada de plantar la semilla que lleva 16 años germinando en mí. A priori puede parecer una tontería pero, sabiendo la importancia que ha tenido este deporte en mi crecimiento y maduración, después de la sorpresa inicial tuve una sensación de nervios y responsabilidad que me duró varios días.


La primera toma de contacto con mis nuev@s jugador@s fue a través de una presentación de power point donde intenté acercarles muy brevemente en qué consiste el deporte. Además, les enseñé fotos de mis niñas (el equipo que entrenó en Getxo) y mías para que tuvieran una referencia más cercana.

Hechas las presentaciones, llegó la hora de empezar lo bonito de verdad: el ruido del bote del balón. Puedo confirmar que l@s niñ@s son niñ@s, da igual que sean vascos o estés en Perú. Atent@s a las primeras indicaciones, expectantes, receptiv@s y llen@s de energía. Para cuando me di cuenta quedaba sólo media hora, ¡ya habían pasado dos horas y media! El tiempo pasa volando cuando disfrutas de tu trabajo.

En uno de los tantos autobuses que hemos cogido para conocer un poco el país, me di cuenta que mis inicios en el básquet no distan mucho del que están teniendo l@s alumn@s de Fe y Alegría 11. Yo también empecé a jugar con mis amigas de clase y también lo hice en el patio de colegio. El baloncesto se vuelve aun más bonito cuando el entorno no es el más favorable para practicarlo, y aun así la ilusión por hacerlo es enorme. No me acuerdo muy bien qué se sentía cuando me pasé el balón entre las piernas por primera vez o cuando la primera entrada acabó en canasta, pero viendo las caras de Pedro, Alison, Jeremi o Alejandra, me puedo imaginar cómo es.

¡Larga vida al baloncesto!

Aitziber.




domingo, 12 de agosto de 2012

Colliquen 25.urtebetzea ospatzen



Atzokoa gau berezia izan zen, izan ere nire 25. urtebetetzea ospatzeko aukera izan nuen, nire herrialdetik urrun baina denon artean sortu dugun colliqueko giro on eta jatorrean murgildurik.
Bizipen honen bitartez kultura desberdin batean murgiltzeak dakartzan aspektuei buruz ikasten ari gara baina gu, talde handia izanik, bizikidetzari dagokion aspektuei buruz ere ikasten ari gara. Denok herrialde berdinetik gatoz baina izaera eta ohitura desberdinak ditugu eta askotan desberdintasun horiek bideratzea edo kudeatzea zaila suertatu daiteke.
Zorionez, badirudi trebeak garela mota hauetako kudeaketetan eta denon arten konplizitate handiko giroa sortzea lortu dugu. Hori dela eta bizitzen ari garen esperientzia hau geroz eta aberasgarriagoa ari da izaten.
Atzo, gau batez Arequipako neskatila batean bihurtu nintzen, nire lagunek utzi zidaten soineko gorri eta apain baten laguntzaz, ideia benetan dibertigarria!
Zaila izango da horrelako urtebetetze bat ahaztea, beraz Belén, Aitziber, Alberto, Jone, Oihane, Eneko, Itsaso eta Maitane eskerrak eman nahi dizkizuet atzo prestatu zenidaten festarengatik eta hain koadrila jatorra izateagatik!
ESKERRIK ASKO!

Celebrando el cuarto de siglo en Collique
La de ayer  fue una noche especial. Una no siempre tiene la oportunidad de celebrar su cuarto de siglo en un país tan diferente al suyo y en un ambiente increíble como el que hemos conseguido entre toda la familia collicana.
 En Perú estamos aprendiendo muchas cosas relacionadas con la integración dentro de una cultura que es diferente a la tuya, pero nosotros, al ser un grupo numeroso, también estamos aprendiendo a valorar aspectos que tienen que ver con la convivencia. Hemos venido a un país diferente, es cierto, pero aunque todos nosotros procedamos del mismo lugar también tenemos diferentes personalidades, diferentes costumbres (podríamos llamarlas manías)  y muchas veces no suele ser del todo fácil gestionar esas diferencias.
Por suerte, parece ser que a nosotros nueve se nos da bien ese tipo de gestiones y hemos creado un ambiente sano y de complicidad que está haciendo que esta experiencia esté siendo, si cabe,  más enriquecedora.
En la celebración de ayer,  me convertí por una noche en una joven Arequipeña gracias a un traje rojo muy elegante que mis compañeros y compañeras me prestaron ¡una idea muy divertida y original!
 Difícilmente me voy a olvidar de un cumpleaños así por lo que Belén, Aitziber, Alberto, Jone, Oihane, Eneko, Itsaso y Maitane os quiero dar las gracias por la fiesta que me preparasteis ayer y por ser un grupo tan majo.
ESKERRIK ASKO!
Amaia

viernes, 10 de agosto de 2012

Preparando el nuevo semestre

Esta semana hemos comenzado con el trabajo en Collique de nuevo, tras unos días de descanso recargando pilas y conociendo el lado turístico del Perú.

Como los niños no asistirán al colegio ni al centro hasta el lunes, estos días nos hemos dedicado a preparar material didáctico, realizar el inventario de libros y pintar la ludoteca.

Como ya han pasado las Fiestas Patrias, Jone y Aitziber han cambiado el mural decorado con motivos festivos por otro mucho más práctico que explica cómo actuar en caso de sismos. La elección de este tema se debe a que últimamente hay muchos sismos de forma continuada y es importante recordar qué hacer en caso de que haya uno más fuerte.




Además, hemos comenzado con el inventario de los libros de la ludoteca. Después de ordenarlos todos, pretendemos vender algunos en el mercado de libros de Lima y otros, se quedarán en el centro para que los niñ@s puedan hacer uso de ellos.



 ¡También hemos decidido renovar la imagen del centro! Hemos pintado todas las paredes del lugar, para que los niñ@s lo vean como nuevo el lunes.






Por otro lado, se ha estado preparando material didáctico e informes psicológicos, y otras cuestiones necesarias para esta nuevo semestre.

Todo esto, desde aquí, el genuino barrio de Collique, en el distrito Comas, Lima (Perú).